Daklozen

Van daklozen merk ik in het algemeen weinig. Via de media is me bekend dat er duizenden zijn, maar ik kom eigenlijk alleen met een dakloze in contact als die voor de ingang van de supermarkt staat om een krantje te verkopen. Ik koop dan altijd een krantje en de verkoper is dan daar zo dankbaar voor dat het me verlegen maakt. Hij of zij heeft niks en ik grabbel wat achteloos in mijn zak of ik nog wat kleingeld kan vinden.

Thuisgekomen sla ik zo’n krantje wel eens open om kennis te nemen van wat daarin geschreven wordt. En het krantje bevat menigmaal heel rake artikelen of gedichten. Ik trof een keer een paar zinnen aan die me raakten. Er stond: dakloze, je leeft in een hel en eigenlijk kun je niemand, ook jezelf, de schuld daarvan geven. Maar als je gaat geloven dat je de loser bent, dan ben je dom. Bijna net zo dom als degene die denkt dat hij de winner is.

Je zult zo’n tekst niet gauw aantreffen in een gewone krant. Gewone kranten brengen nieuws en daklozen zijn al lang geen nieuws meer. Je ziet ze nauwelijks, want ze mogen niet in de open lucht slapen.

Er is wel opvang, maar die is incidenteel en als de opvang vol is, moet de dakloze maar zien waar hij wel terecht kan. En een dakloze zwerver die bij de gemeente aanklopt voor onderdak, kan daar alleen terecht als hij een zekere binding met die gemeente heeft. Ook als je nergens woont.

In Johannes 12 zegt Jezus tegen zijn discipelen dat de armen altijd bij hen zullen zijn. En inderdaad, arme mensen zijn er nog in overvloed. Maar zijn ze ook nog bij ons als we ze het liefst buiten ons gezichtsveld houden?

Johan de Wit
voorganger Walkart Zeist

Meer blogs …

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *