Iets stemt ons dankbaar, maar zodra we onze ervaring als ‘dankbaarheid’ verwoorden schrikken we terug. Kunnen we onze ervaring van dankbaarheid anders interpreteren en een begrip van dankbaarheid ontwikkelen dat ons niet in verlegenheid brengt?

Wat zeggen we, wat doen we, wat ervaren we als we dankbaar zijn?’ Het lijkt vanzelfsprekend: danken doe je als je iets gekregen hebt, iets wat jou goed doet of wat je graag hebt.

En je spreekt je dank uit tegenover degene van wie je het gekregen hebt. Maar kunnen we ook dankbaar zijn voor een gelukkig toeval, een geslaagde onderneming, het eigen leven, de gezondheid die we genieten, de vriend die we ontmoeten? En kunnen we dat ook zonder een God aan te nemen van wie we die dingen gekregen zouden hebben? Valt er nog iets te danken na ‘de dood van God’? Wat is dat eigenlijk: ‘dankbaarheid’?

Prof. dr. Paul van Tongeren was tot eind 2015 gewoon hoogleraar wijsgerige ethiek aan de Radboud Universiteit. Sinds 2002 is hij bovendien buitengewoon hoogleraar ethiek aan de KU Leuven. Hij is vooral werkzaam op het gebied van het Nietzsche-onderzoek en op dat van de fundamentele wijsgerige ethiek en haar geschiedenis.
www.paulvantongeren.nl