Tijd

Onze moderne tijd heeft ons volledig afhankelijk gemaakt van de afspraak die wij tijd noemen. Althans zo ervaren wij dat. Op onze linker pols geeft een horloge aan hoe laat het is. Wij kijken daar vaak op en zeggen al naar gelang van de tijd die wij onszelf gunnen: ‘Het kan nog wel even’. Het komt echter steeds minder voor dat we ‘de tijd nemen’. Zeker tijd nemen voor een ander is een moeilijke opgave. Dat betekent namelijk dat we kostbare tijd waarin we ik weet niet wat hadden kunnen doen, weggeven. En soms wordt ons dat toch gevraagd, wat betekent dat we moeten luisteren naar wat de ander te zeggen heeft.

En als je een regelmatige verkeersdeelnemer bent dan weet je dat een Nederlander in het kleine Nederland enorm weinig tijd heeft. Bij een stoplicht wil hij vooraan staan om als eerste weg te kunnen en die sukkelaars achter zich te laten. Bij het volgende stoplicht volgt dan een herhaling van zetten en blijkt de tijdwinst hooguit een paar seconden.

Maar tijd kan ook een vriend zijn. In plaats van ons neurotische jakkeraars te maken kan tijd ook rustgevend zijn. Ik begrijp dat ik dat even toe moet lichten. Veertig jaar geleden werd mijn huisartsapotheek op grond van vestiging van een wilde, maar echte apotheek in mijn dorp overgenomen. Dat betekende voor mijn vrouw minder werk, maar ook minder inkomsten. Als troost gaf ik haar een tafelmodel klok. Jarenlang sloeg de klok met een charmant tinkelgeluid de hele en halve uren. Alleen de laatste tijd mankeerde er iets aan. De klok stond stil en was niet meer in beweging te krijgen. Het werd stil in huis. Tot mijn vreugde vond ik in een naburig dorp een klokkenmaker. En nu vult op het hele en halve uur mijn kamer zich met het tinkelgeluid dat zoveel voor mij betekent.

Dat is waarom ik denk dat tijd ook je vriend kan zijn. Een klok gaat heel lang mee, mits je hem onderhoudt natuurlijk. En ik vertel dit niet over een elektrische klok. Die heeft maar één voordeel: hij loopt altijd gelijk. Maar het gaat hier om een klok met een echt uurwerk. De les die ik geleerd heb is dat zelfs een vriend die geen aandacht vraagt, op zijn tijd aandacht nodig heeft. Geef hem wat van je tijd. Hij zal je dankbaar zijn en aanvaardt de bijkomende zingeving. Je zult de klok weer gaan waarderen.

Wouter B. Blokhuis

Meer blogs …