De kracht van kleur

In deze voordracht wordt aan de hand van beelden uit de (westerse) kunstgeschiedenis vanaf eind 19e eeuw zichtbaar gemaakt hoe de kracht van de kleur zich langzaam heeft kunnen bevrijden uit de gebondenheid aan de wereld van de vorm. Tot aan het laatste kwart van de 19e eeuw gebruikten schilders kleur alleen om de kleur van de verschillende vormen af te beelden: een blauwe kiel, een blauwe hemel boven een landschap, enz. Dit veranderde toen het expressionisme de vormenwereld ‘van kleur deed verschieten’ en in beweging liet komen, totdat de kleur zich geheel uit de vormenwereld bevrijdde en een eigen leven ging leiden; in de colourfield painting werd de kleur zelf het onderwerp waar kunstenaars zich intensief mee bezig hielden.
Deze ontwikkeling ging gepaard met het groeiend vermogen van mensen om aan de kleur iets te beleven dat indrukwekkend genoeg was om in grote getale naar exposities van dergelijk werk te komen (bijv. werk van Rothko, nu te zien in Den Haag). Ik doe onderzoek naar deze beleving, en wil u graag iets vertellen over de wereld die in de kleur blauw te vinden is als je hiervoor open staat en er ook navraag naar doet. Speciale aandacht zal hierbij worden besteed aan de religieuze dimensies die in deze kleur te ervaren zijn.