‘M. Vasalis’ is het pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans. Ze leefde van 1909 tot 1998 en debuteerde in 1936, in Groot Nederland. Er verschenen drie bundels poëzie tijdens haar leven: Parken en Woestijnen in 1940, De Vogel Phoenix in 1947 en Vergezichten en Gezichten in 1954.

Vasalis’ werk verschijnt dus binnen een korte periode van slechts veertien jaar. Haar gedichten vinden enorme weerklank en ze zijn dan ook prachtig: even toegankelijk als diep spiritueel. Vasalis werk is op een wonderlijke manier geen spat verouderd.

In mijn lezing zal ik vaak op het werk ingaan en dan vooral op minder bekende gedichten. De thema’s van de ouderdom en de mystieke ervaring komen aan bod. In vele opzichten was Vasalis een heel moderne vrouw: geestig, avontuurlijk, open in haar vriendschappen. In haar leven manifesteert zich ook de moderne problematiek van de dubbele belasting: ze had een drukke baan als arts en psychiater in een tijd dat gehuwde vrouwen niet of nauwelijks werkten, ze had kinderen, was voluit en met overgave moeder, en dan eiste ook het kunstenaarschap tijd en aandacht.

Wat mij het meest boeide, was de creatieve impasse waarin zij – na publicatie van haar derde bundel – raakte en hoe ze die tegen het einde van haar leven overwon.

Maaike Meijer is honorair hoogleraar genderstudies aan de Universiteit van Maastricht. In 2011 verscheen haar biografie van M. Vasalis bij Van Oorschot in Amsterdam