Een vervullend bestaan, in volle vrijheid: een mogelijkheid, die gerealiseerd kan worden. Meteen als we onze positie vol innemen, niet in de hemel, los van de aarde, en niet op aarde, los van de hemel, ervaren we eenheid, vervulling, vrijheid, rust, zekerheid, geluk. Hoe kunnen we die positie vinden? En hoe kunnen we daarin blijven? Hoe moeilijk is dat eigenlijk? Over die vragen gaat deze lezing.
Daarbij maken we gebruik van de beeldspraak van de Chinese Innerlijke Alchemie, een traditie binnen het daoïsme die tot op de dag van vandaag is blijven bestaan. De taal die in deze traditie werd ontwikkeld is voor ons vaak vreemd en wonderlijk, niet meteen duidelijk, en juist daardoor aantrekkelijk, met een bijzondere werking. Juist omdat we de gebruikte beelden niet of niet goed kennen, worden we gedwongen om naar binnen te gaan en te zoeken naar datgene in onszelf waar de beeldspraak naar verwijzen kan. Zo gaat de aandacht weg van de wereld, steeds verder in de richting van het subtiele, waardoor de identificatie met het vaste, het wereldse, afneemt en steeds meer verlegd wordt naar het geestelijke, het wezenlijke dat daarbinnen bestaat. Zo gaan we de weg terug, terug naar de bron, die de kern van het mens-zijn is. Over het vergeten van die bron zei een van de grondleggers van het daoïsme bijna vijfentwintighonderd jaar geleden dit:
‘Wanneer de bron opdroogt, blijven de vissen met elkaar op de bodem. Dan blazen ze op elkaar met hun adem, ze bevochtigen elkaar met hun speeksel, maar toch weegt dat niet op tegen het elkaar vergeten in de wateren van de rivieren en de meren’.
Maar ook al zijn we het vergeten, dat is hoe wij werkelijk zijn: wezens, die zwemmen in de bron.
Rob Tans

Rob Tans (1949) studeerde biologie en was een aantal jaren leraar en lerarenopleider. Daarna volgde hij een opleiding tot loopbaanbegeleider en begon een eigen praktijk. Hij bestudeerde een groot aantal jaren religieuze, levensbeschouwelijke en mystieke geschriften uit de joods-christelijke, boeddhistische, hindoeïstische en taoïstische tradities. In 2011 verscheen zijn vertaling van de ‘Zhongheji’, de Bloemlezing over Centrale Harmonie, die hij direct uit het Chinees vertaalde en van een uitgebreide toelichting voorzag. En in 2013 verscheen ‘Het Gouden Elixer’, een vertaling van twee alchemistische teksten, die hij samen met Jaap Voigt en Natasja Gras van een uitvoerig commentaar voorzag. Hij verzorgt hij cursussen en lezingen, en publiceert vertalingen van teksten en tekstfragmenten uit de traditie van de Chinese Innerlijke Alchemie.