Een man in bad
Beelden
Als ik naar het station loop om naar mijn werk te gaan, loop ik langs de kunstwerken van Art Zuid. Op het Minerva-plein zit nu een man in bad en Kate Moss kom ik tegen in een onmogelijke yoga-houding. Ik moet lachen en denk over andere dingen na dan normaal. De beelden verleggen mijn grenzen. Deze kunst is toch vreselijk vrolijk vrijzinnig.
Elke keer als ik langs Kate Moss loop en haar in die onmogelijk houding zie bewonder ik haar en moet ik glimlachen om de schoonheid, de onmogelijkheid en de moeite die het kost. Is het vergelijkbaar met onze pogingen om jong en vitaal te blijven? Wringen we onszelf in onmogelijk bochten en situaties om maar fris en fruitig over te komen? Verderop staan 6 bronzen badkuipen en in een van de kuipen ligt een man. De eerste keer zag ik hem niet, de tweede keer dacht ik dat er iemand in was gaan liggen, om te slapen. Ik was eerst geërgerd over het beeld van de man in bad, maar het bleek een echt beeld te zijn. Waar is er hier eigenlijk nog plek om buiten te slapen? Als je zoveel mooie baden neerzet, waarom zou je er niet in mogen liggen?
Kunst raakt
Kunst verlegt grenzen. Je ziet dingen die er niet zijn. Je denkt aan dingen die niet er (nog) niet zijn. Je bedenkt vragen die anders niet opkomen. Kortom, je wereld wordt groter en bij Art Zuid ook vrolijker.
Kunst raakt mensen aan en beweegt, maakt vrolijk, maar troost ook. Er is geen begrafenis zonder muziek. Muziek troost, hoe het precies werkt weet ik niet. In alle begrafenissen die ik ooit leidde was de muziek zorgvuldig uitgezocht door de rouwenden en zij waren getroost. Het is belangrijk op zo’n moment de passende muziek te horen. Er wordt door kunst een diepere laag in ons geraakt.
Er dan te bedenken dat veel kunstenaars en kunstenaressen, zo slecht worden betaald.
Het geschreven woord, dat betaalt! In de wetenschap, in de managementbureaus, in de consultancy. Alle rapporten en verslagen, hoeveel zouden die per woord opbrengen? We proberen vaak alles in woorden te vatten, maar kunst gaat veel verder.
Het woord
Ook in de grote religies heeft het woord, het geschrevene, grote nadruk. Alles komt voort uit het woord. Een predikant heet ook dienaar van het woord, is een woordkunstenaar? Is God wel een woord, wat wil er met het woord God uitgedrukt worden? Kan dat wel in woorden? Hebben we daar niet heel veel meer bij nodig aan kleur, geur, geluid, gebaar? Hebben we daar ook niet heel veel kunstenaars bij nodig? Die ons troosten met muziek, ons vragen stellen, ons iets van de zin in het leven laten zien, die ons laten lachen?
Wies Houweling
algemeen secretaris
