Bijlichten
Opschonen
Soms kom ik er toe om een poging te wagen bepaalde mappen in mijn computer op te schonen. Het overbodig geworden materiaal verwijderen, alleen het essentiële behouden. Dan blijken er opeens nog bestanden te bestaan die tien, twaalf jaar geleden interessant waren, maar nu nietszeggend zijn geworden. Op zich is dat soms een vreemde constatering: zaken die je toen met grote stelligheid beweerde, zijn inmiddels achterhaald of door de feiten weerlegd. ‘Met de kennis van nu…’ zeggen politici dan. Een grote smoes. Maar erkennen dat je toen fout zat is oh zo moeilijk.
Ditmaal waren mijn afbeeldingen aan de beurt. Daar liggen de kaarten anders. Het zal zeker niet de laatste keer zijn geweest dat iemand vroeg:
‘Heb jij nog niet ergens een foto van deze of gene?’ Zo kwam ik nog niet zolang geleden een aula binnen en zag daar meer dan levensgroot het portret van de overledene (vergeef me de woordspeling) die ik van mijn harde schijf geplukt had.
Serie
Nu leverde deze actie iets totaal anders op. Bij het doorlopen van de bestanden stuitte ik op een serie die ik dertien jaar geleden gemaakt had. Ik had er echter nooit wat mee gedaan. Dat kwam door een paar technische redenen en een praktische. Deze laatste was dat ik gewoon de rust niet had gehad om er eens goed naar te kijken. Een van de praktische redenen was dat de meeste opnamen onderbelicht waren. De serie ging echter over een plechtige gebeurtenis waarna een groot feest plaatsvond. Nu besloot ik te kijken of er nog iets te redden viel. Met moderne digitale hulpmiddelen ontrolde zich voor mij een serie van blije mensen, bij het zien waarvan ikzelf ook blij werd. Met de juiste belichting kregen de mensen kleur en hun persoonlijkheid weer terug.
Metafoor
Tegelijkertijd zag ik dit gebeuren als een metafoor. Soms moet je moeite doen om mensen naar waarde te schatten. Of moet je de belichting aanpassen. Daarnaast moet je soms de beelduitsnijding aanpassen door overbodige zaken uit beeld te halen, zodat de pure mens zichtbaar wordt. Maar altijd moet je je verdiepen in je medemens. Door naar hem te kijken. Ik kom wel eens mensen tegen die zingeving zoeken in verdieping. Zij lezen moeilijke boeken en praten daar dan met elkaar over. Maar als je daarbij je medemens over het hoofd ziet, kun je verdiepen wat je wilt. Je medemens blijft onderbelicht.
Hoe zei de apostel Paulus dat ook weer? ‘Maar had ik de liefde niet…’
Wouter Blokhuis
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!