Voorganger in de schijnwerper: Ineke Adriaansz

Kindertijd

Thuis gingen wij met kerst naar de kerk. Heel af en toe tussendoor ook nog eens, maar niet structureel. Mijn opa van moederskant was hervormd catecheet en directeur van een ‘tehuis voor ouden van dagen’ zo heette dat toen. Mijn vader kwam uit een liberaal gezin. Het geloof speelde nauwelijks een rol. Geloof en ongeloof op een kussen. Ik was een nieuwsgierig meisje en wilde van kleins af aan zelf naar de zondagsschool. Mede gevoed door opa, die voorlas uit de kinderbijbel.

Mijn opa

Ik mocht met opa mee wanneer hij ‘uit preken’ ging. We werden opgewacht op het station door een heer in krijtstreepjas. Ik kreeg in de consistorie van opa een pepermuntje, King van Tonnema uit Sneek-de woonplaats van mijn grootouders, en als hij de kansel opging, kreeg ik een knikje, dan mocht het pepermuntje in mijn mond. Alsof ik van God zelf toestemming kreeg! Opa en ik, we waren een hecht span. Na zijn overlijden raakte ik mijn geloofsnieuwsgierigheid een beetje kwijt.

Studeren

Ik werd juf en moeder en rond mijn 32^e raakte ik in een depressie en ben daar uit eigen kracht uitgekomen, mede doordat ik HBO Theologie ging studeren in Zwolle aan de Hogeschool Windesheim, in 1986. Ik hervond mijn nieuwsgierigheid. In 1990 studeerde ik af en had meteen werk als kerkelijk werker in een grote toen al gefedereerde SOW gemeente in Zwolle Zuid. Daar was ik al snel ‘new age Ineke’ vanwege mijn voorkeur voor gesprekskringen rondom het nieuwe tijdsdenken. Ik heb daar 11 jaar gewerkt en een mooie tijd gehad. Daarna heb ik 15 jaar gewerkt als geestelijk verzorger in een verpleeg-en revalidatie centrum in Amersfoort. Weer een heel andere maatschappelijke tak en taak, de gezondheidszorg.

Vrijzinnigheid

Ondertussen werkte ik naast mijn geestelijk verzorger zijn vanaf 2011 in de Julianakerk in Heerde, vrijzinnigen Heerde. Daar ontdekte ik dat ik al jaren vrijzinnig was zonder het te weten. De ruimte, het mogen ontdekken samen, de eigenzinnigheid van een groep vrijzinnig denkende mensen,  boeiend en stimulerend. Ik kan kort zijn over wat vrijzinnigheid voor mij betekent: het is vrij en en het is zinnig en die twee zijn steeds naar elkaar op zoek. En juist dat zoeken naar zin vanuit het vrije, bevestigd mijn oude lijfspreuk ‘Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede!’.

Ineke Adriaansz