Waar halen we de moed vandaan?

Moed om het vol te houden in deze tweede golf? Waar halen we die vandaan? Hoe omschrijf je moed en waar put je die uit?

Moed

Waar halen we de moed vandaan was ooit de titel van mijn eerste dienst als studentenpredikant in Wageningen. Waar ik over heb gesproken, weet ik niet meer. Dat is ook niet zo belangrijk. Het oranje plaatje van de uitnodiging en de foto’s die ik nog wel heb, zeggen genoeg. We hadden er zin in, het was vrolijk en we deden het samen. Het waren mooie jaren in Wageningen. We zijn heel moedig begonnen.

Moed om te zijn

Ik heb weinig theologische werken kunnen vinden die over moed gaan. Romans, films en tv-programma’s gaan veel meer over moed. Moedige helden en heldinnen zijn het waard om verhalen over te schrijven. Maar heeft moed theologische reflectie nodig? ‘Moed om te zijn’ van Paul Tillich is misschien het bekendste theologische boek over moed.

Moed om door te gaan op een andere manier? Hoe krijg je dat? Het is anders dan gewoon door blijven ademhalen, het is voortgaan met hoop en plannen. Niet naïef, maar met alle kennis, moed om het op je eigen manier te doen.

Twee soorten moed

Tillich onderscheidt twee soorten moed, moed om je zelf te zijn en moed om deel uit te maken van een groter geheel. De eerste soort hebben we allemaal meegekregen en zeker de jongere generatie. Wees jezelf, ga op zoek naar je talenten, met deze zinnen voeden ouders hun kinderen de laatste decennia op. Moed is meer dan niet bang zijn, moed is met de angst toch voorzichtig voortgaan. Daar groeien mensen van en kunnen prachtige dingen doen met hun leven.
De tweede soort moed is minder populair, de moed om deel van een geheel uit te maken. Het individualisme in onze cultuur is wat doorgeslagen. Ergens lid van worden is niet sexy. Toch hebben we onze kringen, onze families, vrienden, politiek, vrijwilligerswerk, gemeenschappen waar we graag komen. Dan krijg je moed omdat je ergens bij hoort, samen een ideaal deelt. Samen voor elkaar zorgt (ondanks alle bezwaren die er soms aan gemeenschappen kleven).

Moed voor betere tijden

Er zijn teveel mooie dingen in het samen delen om bij de pakken neer te zitten. Daarom is eenzaamheid ook zo erg. Niemand om iets mee te delen, moed die verdwijnt. Moed om deel van het grotere geheel te zijn, doet moed groeien.
Moed omdat je een mens bent, er komen betere tijden. Laten we dat tegen elkaar zeggen en plannen maken en mooie plannen ondersteunen. Voorlopig nog op anderhalve meter afstand.

Wies Houweling

Meer blogs ….