Woorden

“Het zijn maar woorden”, het is een uitdrukking die je in het dagelijks leven wel eens tegenkomt. Meestal wil degene die het zegt daarmee tot uiting brengen dat het er niet toe doet wat er is gezegd, dat het hem niet raakt en het van hem afglijdt als water langs de veren van een eend. “Het zijn maar woorden”.

Maar woorden zijn helemaal niet onbelangrijk, woorden zijn heel machtig. Mensen kunnen spreken. Geen ander dier op deze planeet kan spreken, maar mensen hebben talen ontwikkeld waardoor ze het woord tot elkaar kunnen richten. Woorden zijn het instrument waarmee we de prachtigste dromen kunnen creëren maar ook een hel op aarde kunnen scheppen.

Altijd als wij spreken, gebeurt er iets. Met wat we zeggen scheppen we altijd een nieuwe situatie.

Je kunt duisternis creëren als je iemand zo erg bekritiseert dat hij zich tot nul gereduceerd voelt, maar je kunt iemand ook zo toespreken dat hij zich opgetild voelt en hij licht ziet waar eerst donkerte heerste.

Met woorden kun je meningen, ideeën en opvattingen uiten. Al die uitingen zijn als zaadjes die in de geest van je medemens worden geplant en daar groeien zonder dat je er echt weet van hebt.

Ooit zei een juffrouw op de basisschool tegen mij in de zangles dat ik niet moest meezingen, want ik bromde. Ik heb nooit meer een poging gedaan om te zingen, want mij was wel duidelijk dat ik hier niet aan moest beginnen. Pas als predikant durfde ik dat weer.

Ongeacht de taal die je spreekt: wat je voelt, wat je denkt, wat je werkelijk bent, je woord is altijd scheppend. Het is verstandig om daarmee behoedzaam om te gaan en op je woorden te passen alsof ze precisie-instrumenten zijn, die je liefdevol moet onderhouden en gebruiken.

Johan de Wit
voorganger afdeling Zeist

Meer blogs …