Medemens

Het duurde even voor ik door had wie mij de hand drukte. Te laat realiseerde ik mij dat het om een bekende ging die ik enige tijd niet gezien had. Tijdens het eerste gedeelte van de bijeenkomst waar wij beiden naar toe waren gekomen bekroop mij een gevoel van schaamte. Ik besloot hem in de pauze te benaderen en excuus te maken. Eenmaal naast hem gezeten zag ik een man, geteisterd door chemotherapie met een opgezet gelaat door de prednison medicatie. Direct raakten we in gesprek en er was niet veel voor nodig om zijn huidige gezondheidstoestand in beeld te krijgen. In zo’n situatie is een mens bezig te overleven en de prangende vraag waar niemand antwoord op kan geven: hoe lang heb ik nog? Logisch dat hij er vol van was. Toen de pauze afgelopen was bedankte hij me voor het gesprek. Ik was overrompeld en wist niet anders te stamelen dan: graag gedaan.

Liefde tot de medemens

De bijeenkomst had onder andere als thema de liefde tot de medemens. Merkwaardig was dat diverse sprekers gloedvol verhaalden over hun visie op dit onderwerp. Toch was mij opgevallen dat zij onze wederzijdse kennis alleen lieten terwijl hij juist zo’n behoefte aan contact had. Was een contact met hem te confronterend voor hen?
Even moest ik denken aan de Bijbelse gelijkenis dat het makkelijker is de splinter in andermans oog te zien dan de balk in het eigen. Deze gedachte heb ik weer laten varen. Het helpt ook niet om de mensen een spiegel voor te houden. Wat zou wel nuttig zijn, dacht ik. Misschien is dat bewustmaking. Je bewust worden van het feit dat je medemens soms gewoon naast je zit en met jou zou willen praten. Je hoeft niet meer te doen dan te luisteren. Het komt mij voor dat onze aandacht wordt afgeleid van de mens naast ons. Vreselijke beelden komen dagelijks onze huiskamer binnen of roepen we op via de smartphone of tablet en natuurlijk zijn we begaan met de talloze slachtoffers van oorlogen en rampen. Maar naast ons zit ook een medemens.

Zingeving

Als het over zingeving in ons leven gaat dan is het geven met gulle hand misschien maar surrogaat. In gesprek gaan met je medemens en een luisterend oor zijn daarentegen pure ingrediënten voor zingeving. Daarbij werken ze twee kanten op, naar de medemens toe en naar jezelf omdat je er zelf een goed gevoel aan overhoudt.

Wouter B. Blokhuis