Voor wie ga je de straat op? Februaristaking 2019

Protesteren op straat, waarom zou je het doen? En voor wie? Heeft het zin? ‘Bidden met de voeten’, noemde iemand het ooit eens. Voor mij is de herdenking bij de Dokwerker een van de belangrijkste in Nederland. Op 25 februari 1941 werd een staking door communisten opgezet in de Tweede Wereldoorlog als protest tegen de razzia op hun joodse stadsgenoten. In de werven en op de tram werd door tienduizenden mensen gestaakt. Staken was met risico voor eigen veiligheid en inkomen. De staking was uit solidariteit met het lot van anderen.

Voor jezelf de straat op gaan voor betere pensioenen of voor beter onderwijs is makkelijker te begrijpen, maar in deze tijd voor een ander protesteren? Je eigen veilige bestaan op het spel zetten, in solidariteit voor de ander. Dat is wel wat in Nederland gebeurde, als enige land in Europa in de Tweede Wereldoorlog. Een land waaruit ook een record aantal joden is weggevoerd. Ik geloof dat die solidariteit nog steeds aanwezig is in de Nederlandse samenleving. Als Nederlanders kijken we ook wat vreemd aan tegen de gele hesjes in Frankrijk, voor jezelf opkomen, is hier minder populair.

Op 9 maart 2019 een vrouwenmars en op 10 maart voor het klimaat. Toch is de moeder van alle demonstraties de herdenking bij de Dokwerker van de februari staking, uniek in Europa.

Mensen zijn echt wel bereid om iets te doen, kijk naar alle deelnemers aan de diensten rondom het kerkasiel in de Bethel kerk. Mensen willen niet alleen opkomen voor hun eigen belangen, maar voor iets wat echt verschil uit maakt in deze wereld.

De februari staking wordt jaarlijks herdacht bij het standbeeld ‘De Dokwerker’ op het Jonas Daniël Meijerplein in Amsterdam. De herdenking staat in het teken van de blijvende strijd tegen fascisme en racisme. Ook blijvende strijd om op te staan voor de ander die in de verdrukking komt. Een uniek document in deze tijd, daarom ga ik er heen maandag.

Waar ga jij de straat voor op?

Wies Houweling
algemeen secretaris

Meer blogs