Dodo (3)

Vanaf de stichting van het klooster tot het moment dat die gekke Geuzen korte metten maakten met de Paapse fratsen en het klooster met de grond gelijkgemaakt werd, heeft dit klooster op Dodo’s graf tweehonderd jaar mogen bidden en werken.

Er woonden zowel mannen als vrouwen; men schat in de bloeitijd een kleine honderd. Het klooster deed in naam van Dodo dienst als ziekenhuis. Van hieruit zijn de veel venen drooggelegd. Akkrum en Heerenveen hebben veel aan Dodo te danken. De dorpen Haskerhorne en Oudehaske zijn naar hem vernoemd. Watersporters met zicht op de Kapelle passeren het Nonnegat en het Montsjerak (Monniksrak). Vliegeniers kunnen de naam in het bos zeker vinden als ze het maar willen zien. Wandelende pelgrims lopen tegen dit paaltje aan:

Het is nog altijd een modderig en schraal landschap; daar blijkt niet veel aan te doen. Maar ben je een oprjochte pelgrim en banjer je vastberaden over het pad, dan stuit je vlakbij de wijzer op een muur gebouwd van kloostermoppen en een gemetselde afbeelding van onze Dodo, plus een van de witte koe die hij gekregen had nadat hij een zieke had weten te genezen.

De Kapelle zelf is liefdevol ingericht met gevonden voorwerpen uit het voormalig klooster. Er is een kruis opgericht van kloostertegels waaronder je waxinelichtjes kunt branden.

Ik zal niet zeggen waar je de sleutel vinden kunt; wanneer je werkelijk wilt, vind je die wel.

Ivo de Jong