Kalender

Verjaardagskalender

Vrijwel dagelijks kijk ik naar de kalender. Het is eigenlijk een verjaardagskalender. Mijn partner zorgt ervoor dat hij om de zoveel jaar wordt ‘ververst’. Dit om te voorkomen dat oom Piet die inmiddels overleden is nog altijd jarig is op 26 maart. De laatste kalender-editie is er een die geïllustreerd is met reproducties van schilderijen van koeien. Een agrarisch onderwerp. Mijn partner is geboren en getogen op een boerderij en zij heeft wat met koeien. Begrijpelijk.

Kalfje

De afgelopen maand toonde de kalender het schilderij van een kalf, eigenlijk alleen de kop ervan. Er is iets melancholieks in de uitdrukking van dit dier. In mijn jonge jaren heb ik vaak door de polder gezworven en dan kom je natuurlijk in contact met het vee. Koeien zijn altijd nieuwsgierig. Als er één kwam kijken wat je uitspookte, kwamen de andere dames ook al gauw kijken. Voor je het wist was je omringd door koeien en hoorde en voelde je hun snuivende ademhaling.

Geboorte

Ooit deed ik eens een bevalling in een oude boerderij waar de stal aan de slaapkamer grensde. Totdat de baby geboren was, was er onrust in de stal. Af en toe loeide een koe en er was herrie van geruk aan kettingen. Toen de baby geboren was, werd het stil in de stal. Moeder en kind waren gezond, de dieren waren gerust.

Melancholie

Nooit zal iemand mij kunnen overtuigen dat dieren geen gevoel hebben. En daarom kan ik mijn ogen nauwelijks van de kalender afhouden. De wat melancholische uitdrukking op de kop van het kalf. Al van moeder gescheiden? Economisch alleen van waarde als het vetgemest wordt?

Afstand houden

In deze tijd schudt de wereld op haar grondvesten. Plotseling moeten we afstand houden van elkaar. Plotseling kan iemand besmet raken en binnen de kortste keren op een i.c. opgenomen worden. Ouderen in risicogroepen vragen zich af wat hun leven nog voor waarde heeft.

Verantwoordelijkheid

Mijn kalf heeft voor mij nu een diepere betekenis gekregen. Wordt het niet tijd om als mensen ons verstand eens te gaan gebruiken met de vraag: waar zijn we eigenlijk mee bezig? Ecosystemen worden omver gegooid. Dieren zijn een industrieel onderwerp geworden. Goed. Ik ben geen vegetariër. Maar om een dier in een kist op te sluiten en vet te mesten en daarna te consumeren gaat mij te ver. Als ik een koe de wei in zie huppelen, denk ik dat ze plezier heeft in haar koeienbestaan. Als ik haar melk drink betekent dat enige zingeving aan haar en mijn bestaan. Maar het maakt me ook verantwoordelijk voor haar.

Wouter B. Blokhuis

Meer blogs ….

4 antwoorden
  1. Dominic Hoogstyeder Jr.
    Dominic Hoogstyeder Jr. zegt:

    Beste Hr. Wouter Blokhuis ,
    uw eerste alinea roept bij mij een reactie op die ik graag met u (en hopelijk óók anderen) wil delen.
    U schrijft over de “verversing” van uw verjaardagskalender. De reden die u daarvoor aangeeft “Dit om te voorkomen dat oom Piet die inmiddels overleden is nog altijd jarig is op 26 maart.” is voor mij de motivering om onze verjaardagskalender juist NIET te “verversen”.
    Uw “verversing” heeft iets van “afserveren” ; oom Piet doet er (na een paar jaren overleden te zijn) niet mer toe. Hij kan bij het papierafval … Verjaardagen zijn én blijven voor ons herinneringen aan geboortedagen. Juist als iemand is overleden zijn die – in onze opinie – nóg belangrijker om een dierbare overledene , zeker elk jaar , één keer per jaar , weer in zoete herinnering terug te halen. Een mooi (geciteerd) gezegde in dit verband is : pas als overleden mensen worden vergeten , zijn ze écht dood , morsdood !
    Vriendelijk gegroet ,
    Dominic Hoogsteder Jr.

    Beantwoorden
    • Wouter Blokhuis
      Wouter Blokhuis zegt:

      Beste Dominic,
      dank voor uw reactie. Eens temeer blijkt dat een eenvoudig voorwerp als een verjaardagskalender van verschillende standpunten uit kan worden gebruikt. In mijn 65-plus huishouden is gedenken niet aan een datum gebonden. Wij spreken vaker over het verleden en dan passeren diverse personen de revue.
      De kalender dient vooral om exacte data niet te vergeten en, niet onbelangrijk, de geboortejaren van de kleinkinderen in de gaten te houden.
      Met vriendelijke groet,
      Wouter Blokhuis

      Beantwoorden
  2. Gera de Bruin
    Gera de Bruin zegt:

    Misschien is dan nu het moment aangebroken om wel vegetarisch te gaan eten of in ieder geval de vlees consumptie flink te verminderen. De natuur en de dieren zullen je dankbaar zijn.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *