Lief zijn
Om mijn huis heen wonen drie kraaien. Deze zwarte vogels horen hier, want ik woon tegenover een begraafplaats. En een begraafplaats is niet compleet als er geen kraaien wonen. Overigens heb ik al een tijd geleden over de kraaien verteld. Maar door de jaren heen zijn mijn vrouw en ik geheel vertrouwd met de kraaien geraakt dat wij spreken ‘van die jongens’ als we het over de kraaien hebben. Hun populariteit hebben ze echter zeker ook te danken aan het feit dat ze alles wat eetbaar is opruimen.
Nu wil ik echter iets over die jongens vertellen wat mij zeer getroffen heeft. Het was op een wintermorgen dat ik naar buiten stond te kijken naar de bomen aan de overkant. Deze bomen horen bij de begraafplaats. Omdat het winter was waren de takken goed zichtbaar. Op een tak ontwaarde ik twee kraaien met enige tussenruimte. Op zich weinig bijzonders. Maar op een gegeven moment ging er één naar de ander toe en gaf de ander een knuffel zouden wij zeggen. Gezien de afstand was het niet duidelijk of het een knuffel was, maar in ieder geval een liefkozing. Daarna nam de kraai weer zijn oude plaats in.
Liefde
Mijn dag was goed. Het heeft iets ontroerends om een uiting van liefde te zien. Maar gewoon van de kraaien, het raakte een gevoelige snaar in mij. Als dat onder kraaien kan gebeuren, hoe zit het dan met mensen?
Totdat corona een belangrijke rol in ons leven ging spelen hoorden drie zoenen tot het begroetingsritueel. Over de kwaliteit van een dergelijk kusgebeuren mag uzelf oordelen. De meeste zoenen troffen niet eens doel. Na corona is er gelukkig een einde gekomen aan deze gewoonte. Terugkijkend op de scene met mijn kraaien denk ik wat een les speelde zich voor mijn ogen af. Gewoon eens even liefde tonen. Echte genegenheid voor een ander. Het hoeft niet altijd een knuffel te zijn, of drie zoenen in de lucht. Een vriendelijk woord is al genoeg. Natuurlijk bedoel ik niet genegenheid in de vorm van grensoverschrijdend gedrag. Maar genegenheid gebaseerd op respect. Als kraaien het kunnen dan moet het voor mensen ook mogelijk zijn.
In deze tijd zijn we allemaal gehaast. Tijd voor een ander is er eigenlijk niet. Zorgen kwellen ons. In de haast lopen we elkaar soms straal voorbij. Voorbij aan een mens die misschien in hetzelfde schuitje zit. Mijn wens is dat u dan nog eens aan mijn kraaien denkt. De volgende gedachte zal zingeving zijn.
Wouter B. Blokhuis
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!