Slechts 26 procent van de Nederlanders weet dat er een grote christenvervolging plaatsvindt in Syrië en Irak. Van de kerkelijk betrokken christenen in Nederland ligt dat percentage twee keer zo hoog. Kerkelijk betrokken mensen voelen zich dan ook sterker geraakt door de dalende populatie van christenen in veel landen in het Midden-Oosten. Leden van Oosterse en Oriëntaalse kerken (orthodoxen) kennen in dezen de meeste compassie.

Die indicatie komt naar voren uit een peiling die in opdracht van de campagnedeelnemers is uitgevoerd door de Protestantse Kerk in Nederland, ten dienste van de campagne ‘Hoop voor de kerk in Syrië en Irak’. 2370 mensen hebben meegedaan met de peiling die in de maanden februari en maart van dit jaar plaatsvond.

Compassie

Ruim 90 procent van de orthodoxen voelt zich persoonlijk betrokken bij de dalende populatie. Onder andere christenen ligt dat aantal op ongeveer 60 procent. Van de Nederlanders in het algemeen kent zo’n 50 procent compassie. De bekendheid met de christenvervolging is over de hele linie nog beperkt. ‘Men is blijkbaar geneigd om de problematiek te onderschatten’, aldus Klaas van der Kamp, algemeen secretaris van de Raad van Kerken. ‘Als mensen echt kennis nemen van de verschrikkingen die juist christenen en andere religieuze minderheden raakt, zullen ze ongetwijfeld ook meer compassie voelen en bereid zijn bijdragen te leveren om de nood ter plekke te lenigen’.

Blijvende aanwezigheid

De campagne ‘Hoop voor de kerk in Syrië en Irak’ zet zich in voor een blijvende aanwezigheid van de kerken in het betrokken gebied. Vele christenen en andere minderheden zijn op de vlucht geslagen uit angst voor het oorlogsgeweld. Ongeveer 75 procent van de christenen steunt het doel dat er een duurzaam toekomstperspectief moet zijn voor de christenen in Syrië en Irak. De Nederlander in het algemeen is terughoudender, ongeveer 39 procent stemt in met deze stelling.

Opvallend is ook dat protestanten de impact van de komst van vluchtelingen naar Nederland opvallend positiever inschatten dan anderen. Nogal wat christenen verbonden met een kerk zien nieuwe mogelijkheden voor de economie en voor culturele ontwikkelingen.

Campagne

Miljoenen mensen zijn gevlucht. Christenen en andere minderheden worden in hun voortbestaan bedreigd. Daarom organiseren kerken en christelijke organisaties van 1 februari tot 1 juni de campagne ‘Hoop voor kerk in Syrië en Irak’. Deze campagne vraagt aandacht voor de rampzalige situatie in Syrië en Irak, in het bijzonder die van christenen en ook die van andere minderheden. Aan de door de Raad van Kerken en MissieNederland geïnitieerde campagne nemen de volgende organisatie deel: Bisschoppelijke Vastenaktie,  Instituut voor Oosters Christendom, Katholieke Vereniging voor Oecumene, Kerk in Actie, Open Doors, Samen Kerk in Nederland.

Bron: www.raadvankerken.nl

 

Zondag 1 mei werd in Jorwerd het nieuwe boek van Derk Jansen gepresenteerd, Rood maar met mate.

Een biografie van ds. A.H. van der Hoeve (1870-1943), een van de ‘rode’ dominees uit het begin van de twintigste eeuw. Maar hij was ook secretaris propagandist van Vrijzinnigen Nederland, toen Nederlandse Protestantenbond.

Het christensocialisme is aan het begin van de twintigste eeuw een internationale beweging, waarvan de aanhangers op grond van hun geloof voor het socialisme kiezen. Die aanhangers zijn vooral predikanten die zich vooral in Friesland verzamelden rondom het weekblad De Blijde Wereld (1902-1932).

Van der Hoeve treedt toe tot de redactie. Zijn bijdragen van de voormalige schoolmeester gaan vaak over onderwijskundige zaken of hebben  een didactisch element. Van der Hoeves capaciteiten en ambities stijgen boven het domineesambt uit. Hij wordt uiteindelijk inspecteur van het onderwijs!

In Rood maar met mate wordt Van der Hoeves leven gevolgd en zijn denkbeelden beschreven, denkbeelden die nog maar weinig van hun actualiteit hebben verloren.

Namens Vrijzinnigen Nederland nam Elsbeth Goettsch het eerste exemplaar in ontvangst.

Informatie

ISBN 9789023255024
Uitgeverij Van Gorcum
€ 19,95

Het gaat slecht met de kerken in Nederland. Zo bleek uit het onlangs verschenen rapport God in Nederland. Ledenaantallen nemen steeds verder af en mensen die wel lid zijn zijn vaak minder betrokken. De komende weken gaat Volzin in gesprek met voorgangers uit deze kerken. Hoe zien zij de toekomst? En valt het tij nog te keren?

Deze week deel 3: Wies Houweling, secretaris van de Vrijzinnigen Nederland

Lopen de ledenaantallen van de Vrijzinnigen terug?

“Een traditioneel lidmaatschap is een bezwaar voor mensen, dat past niet meer bij deze tijd. Onze vereniging is in 1870 opgericht als een netwerk om mensen te verbinden. Men kon toen lid worden want dat hoorde bij de wereld van toen. Nu kunnen mensen vriend worden van de Vrijzinnigen. Mijn kritiek op het rapport God in Nederland is dat men op een oude manier een oud instituut heeft onderzocht en zo tot de conclusie is gekomen dat de kerk terugloopt. Maar dat is dezelfde redenering als: Nederlanders worden geen lid meer van sportscholen dus men doet niet meer aan sport. Terwijl als je op straat rondkijkt er veel mensen aan het hardlopen zijn. Religie is niet dood, het heeft zich alleen ver geplaatst van de traditionele instituten.”

Het geloof in een persoonlijke God neemt af. Geldt dat ook voor de Vrijzinnigen?

“Vrijzinnigen zijn een beetje verlegen met het begrip God. We houden er niet van als dat te strak wordt ingevuld. We zijn wel uit het protestantste gedachtegoed ontstaan maar tegenwoordig zijn we veel breder. We zijn bijvoorbeeld sinds kort verbonden met de Universiteit voor Humanistiek. Waar het bij ons om gaat is dat mensen met elkaar op een spirituele zoektocht gaan en ervaringen daarin met elkaar delen. De een haalt dingen uit het christelijk geloof, maar dat kan ook uit het boeddhisme of het soefisme zijn. Soms noemen we iets wel ‘God’. Maar een persoonlijke God kennen we niet, dus het geloof daarin kan ook niet afnemen. Misschien dat het eerder zou kunnen toenemen.”

Hoe kan de kerk relevant zijn voor mensen van nu?

“Bij ons komen mensen die zoeken naar spirituele groei. Dit zoeken gebeurt in gemeenschappen, groepen met ouders en jonge kinderen, maar ook kleine groepen met alleen oudere mensen. Deze groepen zijn zeer relevant, dat horen we ook terug van mensen zelf. Men geeft om elkaar en komt samen om bij elkaar te schuilen en te zoeken. Juist omdat de samenleving steeds individueler wordt, vind ik zulke netwerken verschrikkelijk belangrijk.”

Werven de Vrijzinnigen actief leden?

“De vereniging bestaat uit 45 afdelingen verspreid over het hele land. Die organiseren zelf allerlei activiteiten waar mensen op af komen. Dat kan van alles zijn: een lezing maar een afdeling werkt bijvoorbeeld ook samen met een yogaschool. Wij willen van niemand leden afpakken. Daarom kunnen mensen lid zijn van een bepaalde kerk en tegelijkertijd vriend zijn van ons. Het lastige van vrijzinnigheid is dat we geen duidelijke dogma’s hebben. Als ik a zeg dan zegt de rest niet b, maar dan hoor ik het hele alfabet. We willen ons meer uitspreken in discussies op landelijk niveau, maar het is ingewikkeld om namens een groep mensen te spreken die allemaal verschillende gedachten hebben. We hebben nu zeven mensen uitgekozen die dat voor ons gaan doen. Ik vind dat ook belangrijk, vrijzinnigen mogen meer het achterste van hun tong laten zien in plaats van zwijgend af te wachten.”

Ziet u in de toekomst een plek voor de Vrijzinnigen in de samenleving?

“Het gedachtegoed en vermogen om mensen te blijven verbinden blijft. Maar ga geen leden tellen. Kijk in plaats daarvan naar de invloed op het gebied van inspireren, troosten en het verbinden van mensen. Er gaan ook dingen veranderen. Dat is waarom ik zo blij ben dat wij een vereniging zijn en geen kerk: verandering is bij ons niet beladen zoals dat vaak bij een kerk wel het geval is. Dit is een overgangstijd, dus in welke vorm we verder gaan weet ik niet. Van oudsher zijn wij vluchtheuvels in orthodox traditionele plekken. Daar blijven we doen wat we altijd deden: mensen met elkaar verbinden.”

Wies Houweling is sinds 2008 algemeen secretaris van de Vrijzinnigen Nederland. Ze studeerde theologie en heeft twintig jaar als predikant van de PKN gewerkt.

Tekst: Hannah van Moolenbroek
Bron: www.volzin.nu

 

Onlangs is opgericht de stichting De Vrijzinnige Fondsen. Deze nieuwe stichting is ontstaan uit een fusie van vier bestaande stichtingen: het Nicolette Bruining Fonds, het Fonds Iets voor Niets, het VCJC-Fonds en het Spelberg-Stokmans Fonds.

Deze vier fondsen werkten al nauw samen. Deze samenwerking krijgt nu ook financieel en juridisch een vaste vorm. Daardoor is een meer slagvaardige, meer efficiënte en vooral meer eigentijdse organisatie ontstaan. Een organisatie die nog beter dan voorheen in staat is om projecten, activiteiten, initiatieven en publicaties die een relatie hebben met de vrijzinnige protestantse traditie te ondersteunen.

Aanvragen tot ondersteuning worden beoordeeld door het bestuur van de stichting. Dit bestuur staat onder toezicht van een nieuw ingestelde Raad van Toezicht. Bij het beoordelen van aanvragen hanteert het bestuur een aantal criteria. Deze criteria en alle overige informatie over de stichting treft u aan op de website www.devrijzinnigefondsen.nl.

Waarom een fusie?

De vier met de fusie opgeheven stichtingen kennen een rijke historie. Zo zijn de stichtingen het Nicolette Bruining Fonds en het Spelberg-Stokmans Fonds respectievelijk in 1956 en 1964 opgericht als laatste wil en met een aanzienlijk legaat van de naamgevers. Het Fonds Iets voor Niets is ooit ontstaan als donateursfonds en heeft zich met name gericht op jongeren tot 30 jaar. Het VCJC Fonds tenslotte is opgericht nadat de laatste activiteit van de VCJC ophield te bestaan. Behoudens kleine accentverschillen kwamen de doelstellingen van deze stichtingen volledig overeen. Daarnaast waren de fondsen financieel vergaand geïntegreerd: zo werden deze vier stichtingen door dezelfde personen bestuurd en werd het vermogen van de fondsen gecombineerd beheerd.

De fusie van de vier stichtingen geeft aan de gegroeide werkwijze vaste vorm en transparantie. Het bestuur verwacht door de fusie slagvaardiger en efficiënter te kunnen werken. De doelstelling van de stichting ‘De Vrijzinnige Fondsen’ sluit aan op de doelstellingen van de oude vier stichtingen: het verlenen van financiële ondersteuning aan sociale, culturele en religieuze projecten, activiteiten en/of initiatieven die een relatie hebben met de vrijzinnige protestante traditie, alsmede aan vrijzinnige protestantse instellingen en/of verenigingen of hun (rechts)opvolgers. Daarnaast ondersteunt de nieuwe stichting specifiek activiteiten die het verleden van de VCJC in stand houden.

Het is altijd mogelijk om de activiteiten van de stichting te ondersteunen met een legaat of een gift. Voor meer informatie over de stichting of het opnemen van contact kunt u terecht op de website www.devrijzinnigefondsen.nl.

Bestuur

Het bestuur van de Stichting de Vrijzinnige Fondsen wordt gevormd door:  mevr. drs A. Hamburger voorzitter, mevr. mr.J.G. Bilijam secretaris, dhr. drs. H.W. Slis penningmeester, dhr. mr. R.M. Hensen en dhr. mr. W.J.V. Spek.

Bron: de Vrijzinnige Fondsen

Meerderheid gelooft niet meer dat God bestaat

Het geloof in God verdwijnt steeds verder uit onze samenleving; Nederland is geen christelijke natie meer, dat zijn de belangrijkste conclusies uit het toonaangevende onderzoek ‘God in Nederland’ dat recent is verschijnen. Het kerkbezoek blijft dramatisch dalen en het geloof in een persoonlijke God is sterk afgenomen, concluderen de onderzoekers.

Bron: God in Nederland 2016

Ook de alom verwachte opmars van spiritualiteit (god- en zinzoekers buiten de kerk) zet verrassend genoeg niet door. Het onderzoek ‘God in Nederland’ wordt vanaf 1966 om de tien jaar uitgevoerd, de vorige editie was in 2006.  Voor dit onderzoek zijn ruimte 2100 Nederlanders ondervraagd.

Ongelovigen

Een overgrote meerderheid van de Nederlanders (82%) komt nooit of bijna nooit in de kerk en nog maar veertien procent gelooft in een persoonlijke God. Voor veel Nederlanders is het christendom een onbekende of exotische wereld geworden. Bijna een kwart van de ondervraagden noemt zichzelf atheïst, dat was in 2006 nog veertien procent. Het aantal Agnosten nam ook toe van 26 naar 34 procent. Daarmee zijn de ‘ongelovigen’ (atheisten en agnosten samen) voor het eerst in de geschiedenis van dit onderzoek in de meerheid: 58%. Het aantal ‘ietsisten’ (die geloven in iets als een hogere macht) is gedaald, van 36 naar 28 procent.

Een opvallende conclusie van het onderzoek is dat de opmars van spiritualiteit tot stilstand lijkt te zijn gekomen. 31 procent beschouwt zichzelf als spiritueel, waar dat eerder 40 procent was.

50 jaar onderzoek

God in Nederland is een onderzoek dat sinds 1966 elke tien jaar wordt uitgevoerd en nu voor de vijfde keer is gedaan in opdracht van de KRO. De  onderzoekers zijn Ton Bernts van de Radboud Universiteit en Joantine Berghuijs van de Vrije Universiteit Amsterdam, de resultaten worden gepubliceerd in een boek dat komende week verschijnt.

Bron: Evangelische omroep

Meer informatie

God in Nederland. Uitzending Kruispunt 13 maart 2016

Blog Wies Houweling: Het einde van de godstdienstsociologen